کامران عزیزی ارشد - کارشناسی ارشد روانسنجی ،دانشگاه علامه طباطبایی تهران
ابراهیم ناصری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ،دانشگاه علوم تحقیقات تهران (واحد آذربایجان غربی )

این پژوهش باروش علمی ترویجی (مروری) وبررسی مقالات موجود در این زمینه نوشته شده است که هدف آن بررسی نقش هوش هیجانی در بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان بود در این پژوهش با مطالعه وبررسی منظم منابع کتابخانه ای وتازه ترین مقالات ومستندات مرتبط با موضوع ،یافته ها در قالب عناوین مشخص استخراج وتشریح گردیده است . یکی از متغیرهایی که با سازگاری درارتباط می باشد، ظرفیت هیجانی یا هوش هیجانی افراد است ؛ همان چیزی که این تحقیق تلاش دارد آن را تبیین نماید. منظور ازهوش هیجانی ، توانایی فرد در بازنگری احساسات و هیجان های خود و دیگران ، تمیز قائل شدن میان هیجان ها و استفاده از اطلاعات هیجانی به صورت سالم در حل مسئله و نظم بخشی رفتار است (سالووی و مایر، ۲۰۱۱) یافته های پژوهش حاضر بیانگر این است که هوش هیجانی برسازگاری اجتماعی دانش آموزان موثر می باشد به طور کلی آنچه از متون تحقیقی بر می آید این است که سازگاری موفقیت آمیز افراد بسته به عملکرد یکپارچه توانش های هیجانی دارد. در واقع هوش هیجانی در پرورش سازگاری با تجارب وحوادث استرس زای وقوع یافته ، پیش بینی اهداف مطلوب در آینده و نیز سازگاری با استرس های مزمن نقشی اساسی دارد.

هوش هیجانی ، سازگاری اجتماعی ،دانش آموزان