مدیریت بحران زلزله با بررسی کاربری اراضی مطالعه موردی: تبریز

بشرازدیرباز به دنبال روشهایی جهت کاهش مخرب زلزله بود هاست سیرتاریخی کشورهای جهان سوم نشان میدهد که مهاجرت روستائیان به شهرها به شدت صورت می پذیرد و به واسطه تقاضای بالای زمین درشهرها بشربیشتر ازهمه وقت به حریم گسل ها تجاوز کرده است که باعث رشدوافزایش تلفات ناشی اززلزله شده است برایمهاراثرات مخرب زلزله یکی ازراه کارهای جدید درحوزه مطالعاتی مدیریت بحران میباشد که میتواند تلفات زلزله را قبل ازوقوع آن پیش بینی نموده و راه کارهای پیشگیری ازآن را ارایه نماید مدیریت بحران درزلزله همواره به دنبال برنامه ریزی برای رویارویی با رویدادهای احتمالی اینده می باشد هدف ازمقاله حاضر بررسی کاربری اراضی شهر تبریز به عنوان یک یازکلان شهرهای ایران است دراین راستا به مدیریت بحران این شهر با تاکید برعامل تراکم انسانی و استفاده ازنرم افزار GIS و نقشه کاربری اراضی درتبریز با روش توصیفی تحلیلی پرداخته شده است برمبنای یافته های تحقیق بادرنظرگرفتن اسیب پذیری شهر تبریز درمقابل زلزله و تجربیات زلزله درگذشته توجه به مقوله مدیریت بحران دراین شهر الزامی می باشد تا بتوان با برنامه ریزی سازماندهی رهبری و کنترل تلفات و خسارت های زلزله را کاهش داد یافته ها نشان میدهد که مناطق 1و3و4 ازنظر تراکم جمعیت درهکتار بعنوان مناطق پرتراکم و پرخطر شناخته شدها ست و منطقه 7دررده بعدی قرارمیگیرد.

Keywords:

زلزله , مدیریت بحران , مکان یابی , GIS , تبریز