استخراج اصول شکل دهنده ی پایداری اجتماعی درمحلات مسکونی براساس اخلاق اسلامی

تعاملات اجتماعی یکی ازنیازهای اساسی فطری انسان است که امروزه به سادگی درحال نابودی است و کمبود آن درجوامع مختلف دیده میشود به نحوی که امروزه به یک بحران بدل شده است و دامنه های این بحران کم و بیش به کشور ما نیز کشیده شده است حال آنکه محلات شهری سنتی ایرانی دراین زمینه گذشته ی درخشانی داشته اند و روابط پایدار اجتماعی دراین محلات قابل مشاهده بوده است پرسش این است که محلات مسکونی ایرانی اسلامی درگذشته چگونه به لحاظ اجتماعی پایدار بوده اند؟ ایا اسلامی دراینزمینه راه کارهایی ارایه کرده است ؟درراستای همین پرسشها با مراجعه به مبحث اخلاق اسلامی و بررسی پارامترهای ان سعی دراستخراج اصولی برای پایداری اجتماعی محلات مسکونی ایران می شود و سپس با ذکرمظاهر و مصادیق آن درمعماری و شهرسازی محلات مسکونی سنتی ایران پرداخته میشود تا راهنمایی باشد برای معماران و شهرسازانی که درتلاش برای تحقق پایداری اجتماعی درمحلات مسکونی سازگار با مبانی اسلامی هستند.

Keywords:

پایداری اجتماعی , اصول اخلاقی اسلام , محلات مسکونی ایرانی