ارزیابی کارایی توابع ریاضی خطی و غیرخطی در مدلسازی شاخص هایفیسیولوشی رشد گیاهان زراعی

در کشاورزی نوین، مدل های ریاضی به عنوان ابزاری مهم برای پیش بینی رشد و عملکرد در جهت رسیدن به افزایش بهره وری محصول مطرح می باشد. توابع ریاضی تولید محصولات کشاورزی را تحت تاثیر روش های مختلف مدیریت منابع شبیه سازی نموده و یک الگوی راهبردی برای بهینه سازی عملکرد گیاهان زراعی در اختیار بهره بردار قرار می دهد. در شرایط کنونی، سهم تولیدکنندگان محصولات کشاورزی با استفاده از فناوری های دیجیتال مبتنی بر استفاده از ابزارهای ریاضی هنوز خیلی زیاد نبوده و باعث شده که رشد بهره وری و صرفه جویی در هزینه ها با محدودیت مواجه شود. از این رو در این مقاله کاربرد ریاضیات در کشاورزی دقیق به ویژه با نگرش استفاده از توابع ریاضی غیر خطی در مدلسازی رشد و عملکرد گیاهان زراعی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بهره برداران بخش کشاورزی با جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده های مراحل رشد و شاخص های فیزیولوژی رشد می توانند از طریق کاربرد توابع ریاضی برای مدل سازی رشد گیاهان زراعی در شرایط مختلف محیطی و پتانسیل عملکرد استفاده نمایند. براساس نتایج بدست آمده استفاده از توابع ریاضی خطی وغیر خطی بر مبنای سطح برگ LA،شاخص سطح برگ LAI و وزن خشک گیاه TDW ساده ترین روش برای توسعه معادلات ریاضی بر حاکم شاخص های فیزیولوژی رشد گیاهان زراعی بوده و کارایی مناسبی در مدل های پیش بینی و شبیه سازی دارد.

Keywords:

شبیه سازی , بهینه سازی , معادلات ریاضی