سیامند پناهی - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی خسروشاه
نازیلا ادریسی خسروشاهی - مدرسان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز
حامد عظیمی

هنگامی که از معماری سنتی درایران سخن به میان می آید حضور شخصی به عنوان معمار حرفه ای با تعاریف مدرن دیده نمی شود که البته خیلی هم دورازانتظار نیست و استادکار ارشد که مجری بخشهای پیچیده و حرفه ای ساختمان و مدیر اجرایی عملیات بنایی بود بهعنوان معمار مجموعه شناخته می شود این امر با توجهبه سابقه اجتماعی و تعملیات اسلامی حاکم برجامعه ایران حضور زنان را درمعماری سنتی و اسلامی کمرنگ می کند حال باید دید که عدم حضور این قشر دردوره طولانی ازحیات معماری این مرزوبوم چه تاثیراتی برمعماری سنتی و معماری کنونی گذاشته است؟ که این تحقیق محدود سعی درشناساندن و تشریح برخی ازآنها دارد مسائلی که پرداختن به آنها میتواند به استفاده صحیح و مناسب ازازپتانسیلهای شناسایی شده درجه ارایه راهکارهای مناسب برای مشکلات پیش روی معماری روز ایران بیانجامد برخی ازمحدودیت ها را میتوان به این شکل بیان نمود عدم توجه و پرداختن به حضور زنان درمساجد ومکان های مذهبی نادیده گرفتن نوع فعالیت ها و نوع حضور زنان درخانه عدم پرداختن به مدارسی برای حضور زنان آشنایی محدود زنان معمارفعلی با شیوه های طراحی و ساخت سنتی

معماری سنتی، حضور زنان، طراحی سنتی، مساجد