بررسی مجازات های سالب حیات تعزیری در حقوق ایران و فقه امامیه

با مقایسه تعزیر با سایر مجازات های شرعی، امعان نظر به فلسفه وضع تعزیر، عنایت به برخی قواعد حاکم بر فقه کیفری و نیز با استمداداز اصول فقه به پرسش مطروح، پاسخ منفی داده شده داست و معتقدیم که اجرای اعدام به عنوان مجازات تعزیری، به دلیل برخورد با مانعشرعی، و نقض غرض اصلی شارع از جعل و تشریع تعزیرات محسوب می گردد. یکی از بحث های مطرح در حقوق کیفری مبتنی بر آرایفقهی، روایی یا ناروایی اعدام تعزیری است. با وجود آنکه قانونگذار ضمن دسته بندی مجازات های تعزیری در ماده ۱۹ قانون مجازات،اعدام تعزیری را در این دسته بندی قرار نمی دهد، در عمل مجازات هایی در قوانین کیفری به ویژه در قوانین مرتبط با مواد مخدر در نظرگرفته شده است که با تعزیر شمردن این مجازاتها سازگاری دارد و این در حالی است که مبانی و آرای فقهی از شرعی بودن اعدام تعزیریحمایت نمی کند. این مقاله با در نظر گرفتن مبانی و دلایل ممکن برای مشروعیت اعدام تعزیری این مساله را از زاویه فقه به بحث گذاشتهو به این نتیجه دست می یابد که اعدام تعزیری مستند قابل قبول فقهی ندارد و نمیتوان برای حمایت از مصالح جامعه «حق حیات» را نادیده گرفت.

Keywords:

اعدام , تعزیر , مجازات , تادیب مجرم , فساد در زمین.