جایگاه شوادان به عنوان یک فضای زیستی پایداردرمعماری بومی شهرستانهای دزفول و شوشتر

درمنطقه جنوب غربی کشورمان بخصوص نواحی شمال استان خوزستان به دلیل شرایط آب و هوایی خاص حاکم برمنطقه بویژه شهرهای دزفول و شوشتر برای فراهم کردن شرایط آسایش انسان فضایی سردابی شکل توسط معماران بومی درزیرزمین درنظر گرفته میشود که به آن شوادان شوادون اطلاق می گردد این فضاها معمولا درعمق بین 6تا20متری ازسطح زمین حفر میشوند که دسترسی به آنها ازطریق پله های متعدد امکان پذیر است و باتوجه به جنس خاک این مناطق معمولا درساخت انها ازمصالح ماسونری کمتری استفاده میشود این فضاها نقش زیادی درصرفه جویی درمصرف انرژی داشته اند بطوریکه درگرمای طاقت فرسای خوزستان شرایط بسیارمعتدلی ازنظر زیستی فراهم میکنند و میتوانند به عنوان نمونه ای برای ساخت و سازهای جدید مبتنی برالگوهای پایدارسازی درمنطقه مورد استفاده قراربگیرند

Keywords:

شوادان , خوزستان , معماری پایدار