فاطمه اسدی - دانش آموخته دانشکده پیراپزشکی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران
عیسی غلامپور عزیزی - استادیار گروه قارچ شناسی، دانشکده دامپزشکی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران
امیرحسین اسماعیلی - استادیار گروه بیوشیمی، دانشکده پیراپزشکی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران (نویسنده مسئول مکاتبات)

گل همیشه بهار از خانواده کاسنیان است که از آن در درمان اختلالات پوستی، درد و نیز به عنوان باکتری کش، ضدعفونی کننده و ضدالتهاب استفاده شده است. در این مطالعه اثر کشندگی گل مزبور با غلظت های مختلف بر قارچ های آسپرژیلوس فلاووس و مالاسزیا فورفور در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شدند. نتایج MICعصاره اتانولی، متانولی و آبی گل همیشه بهار روی آسپرژیلوس فلاووس به ترتیب ۱۰، ۱۰ و ۳۰ میکروگرم بر میلی لیتر و MFC آن ۲۰، ۲۰ و ۴۰ میکروگرم بر میلی لیتر بود. برای MIC مالاسزیا فورفور به ترتیب ۲۰، ۲۰ و ۳۰ میکروگرم بر میلی لیتر و MFC آن ۳۰، ۳۰ و ۴۰ میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. نتایج هاله عدم رشد در روش دیسک و چاهک قابل توجه بوده ولی نسبت به داروهای ضد قارچی فلوکونازول و کلوتریمازول کمتر بود. عصاره های آبی و هیدرو الکلی گل همیشه بهار در شرایط آزمایشگاهی اثر بازدارندگی بر روی سویه های مورد مطالعه داشت.

گل همیشه بهار، آسپرژیلوس فلاووس، مالاسزیا فورفور