مهدی صالحی نیا - دکترای مدیریت آموزش عالی، گروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علی آبادکتول، گلستان، ایران (نویسنده مسئول)
مهسا اباذری پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علی آبادکتول، گلستان، ایران
سید ابوالفضل حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علی آبادکتول، گلستان، ایران
مهین خرمالی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علی آبادکتول، گلستان، ایران

هدف از این مقاله بررسی مدیریت دانایی و آموزش های دینی در تدریس می باشد. مدیریت دانایی و آموزش های دینی در تدریس یک رویکرد مدیریتی است که بر اهمیت دانش، شناخت و ارزش های دینی در محیط آموزشی تاکید دارد. این نوع مدیریت به منظور ارتقاء دانش معلمان و دانش آموزان در زمینه اعتقادات و ارزش های دینی، بهبود فرهنگ و اخلاق در محیط آموزشی، توسعه تفکر انتقادی و تحلیل مسائل دینی، تقویت ارتباط با خانواده و جامعه و ترویج اصول اخلاقی و رفتار مناسب در تدریس و رفتار با دانش آموزان می پردازد. در این رویکرد مدیریت، معلمان به عنوان مدیران دانا و فعال در زمینه اعتقادات و ارزش های دینی عمل می کنند و این دانش را به دانش آموزان منتقل می کنند. برنامه ها، سیاست ها، فعالیت ها و روش های آموزشی در این رویکرد به منظور تقویت دانش، شناخت و ارزش های دینی در محیط آموزشی طراحی می شود. به طور کلی، مدیریت دانایی و آموزش های دینی در تدریس به منظور ارتقاء دانش و ارزش های دینی در محیط آموزشی، ترویج اصول اخلاقی و رفتار مناسب و توسعه تفکر انتقادی و تحلیل مسائل دینی در دانش آموزان متمرکز است. روش تحقیق در این مقاله، روش توصیفی و کتابخانه ای می باشد که با استفاده از ابزار فیش برداری و مراجعه به پایگاه های علمی و منابع دست اول داخلی و خارجی، مقالات و کتاب ها و. . اقدام به جمع آوری اطلاعات شده است.

مدیریت دانایی، آموزش های دینی، ارزشیابی آموزشی، روش های تدریس.