چگونه توانستم دانش آموزانم را به یادگیری درس دین و زندگی علاقه مند سازم؟
Publish place: The third international conference of educational sciences, counseling, psychology and social sciences
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 54
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RVCONF03_625
تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1403
Abstract:
امروزه شاهد این هستیم که بیشتر فعالیت های یادگیری از طریق همیاری ترغیب می شود. زمینه دانشی، عاطفی و اجتماعی به هم پیوند خورده و جنبه های گوناگون شخصیت فراگیرندگان مورد تایید قرار گرفته است. آشکار است دانش آموزان بدون مشارکت و فعالیت نمی توانند در جریان فرایند یاددهی- یادگیری قرار گرفته و بهره ای از آموزش نمی برند. یکی از مهم ترین دروسی که نقش مهمی در زندگی دانش آموزان دارد، درس دین و زندگی است. اینجانب، در مدتی که از سال تحصیلی گذشته بود مشاهده کردم که دانش آموزانم در کلاس درس دین و زندگی، مشارکت موردانتظار و فعالی از خودشان نشان نمی دهند. آنان نسبت به انجام تکالیف بی انگیزه، در کلاس بی نظم و نسبت به مباحث مطروحه بی اعتنا بودند و به نظر می رسید که علاقه مندی به این درس نداشتند. با توجه به اهمیت موضوع، بر آن شدم تا با استفاده از اقدام پژوهی، علاقمندی دانش آموزان نسبت به این درس و مباحث آن را افزایش دهم. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از فنون مشاهده و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد؛ به طوری که از طریق طرح پرسش و بررسی پاسخ های مخاطبین، تجربیات محققان در کلاس های درس دین و زندگی و متون مختلف در این زمینه موردبررسی قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل یافته های حاصل، شاهد آن بودم که عوامل مربوط به بهبود مشارکت دانش آموزان در کلاس و فعالیت گروهی موردتوجه و رضایت آنان می باشد. بر این اساس اقدام لازم انجام شد و تغییرات رفتار دانش آموزان پس از اقدام مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج این پژوهش حاکی از این بود که تدریس مشارکت محور و تشویق دانش آموزان برای انجام فعالیت های گروهی در کنار استفاده از وسایل کمک آموزشی مانند استفاده از شعر و داستان، فیلم و عینی سازی مباحث کتاب برحسب فرهنگ بومی و منطقه ای دانش آموزان توانست انگیزه و علاقه مندی آنان را به درس دین و زندگی افزایش دهد. همچنین در پی این اقدام به این نتیجه رسیدم که کارهای پژوهشی و گروهی نه تنها برای دانش آموزان کسل کننده نیست؛ بلکه جذابیت بیشتری داشته و آنان را وادار به فعالیت بیشتری می کند. همچنین روش های مشارکت محور در مدیریت کلاس و روش های تدریس، موجب گسترش فرهنگ کار گروهی و روحیه جمعی شده و در علاقه مندی دانش آموزان به درس دین و زندگی نقشی ویژه ایفا می کند.
Keywords:
Authors
صدیقه حافظی نسب
کارشناسی ارشد، فقه و مبانی حقوق اسلامی، آموزش و پرورش شهرستان جیرفت