شیما امینی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد گروه معماری

کالبدوهویت کالبدی شهرهای سنتی ایران قابلیت زندگی حس تعلق وحدت و استفاده بهینه ازمنابع طبیعی را بطورخود انگیخته تا قبل ازتداخلات مدرنیسم توسط الگویی پنهان درخود نگهداشته اند و پایداری شهر را درسطوحی مختلف پاسخگوبوده اند اما با ورود مدرنیسم و ایجاد تداخلات کالبدی و همسان سازی الگوهای ساخت دراکثر نقاط جهان شهرهای ایران نیز ازاین تهاجم درامان نمانده و الگوهای بومی آن درهم شکسته شد و شهرها درهرنقطه ازایران به یک شکل درامدند دردهه اخیر مفاهیم معماری پایدار و معماری بومی به مباحثی مطرح درمعماری و شهرسازی بدل شده است شکل گیری فرایند معماری دربرخی ازکشورهای پیشرفته درسالهای اخییر ازمسیر اولیه خود که هیچ توجهی به فرهنگ و معیارهای معماری منطقه نداشت خارج شده و پی برده که بایستی به الگوهای محلی و منطقه ای محل اثرتوجه شود تابتوان به یک معماری مدرن با هویت هرمنطقه که لازمه آن است دست یافت دراین تحقیق به معرفی معماری بومی و پایدار و بررسی میزان همبستگی آنها برمبنای روش توصیفی تحلیلی پرداخته میشود.

شهر، هویت، پایداری، معماری بومی، معماری پایدار