CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

نمادگرایی درهنرومعماری اسلامی

عنوان مقاله: نمادگرایی درهنرومعماری اسلامی
شناسه ملی مقاله: NCIAUD01_224
منتشر شده در همایش ملی معماری و شهرسازی ایرانی- اسلامی در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:

حامد حیاتی - طلبه سطح یک
هاشم صفرزاده کاوری - مدرس دانشگاه آزاددهلران

خلاصه مقاله:
رویکرد نماد ازرویکردهای مهم درتفسیر هنر و تاریخ معماری اسلامی است هنرو معماری اسلامی دارای گنجینه عظیمی ازمعانی عمیق عرفانی و حکمت الهی است زیرا این هنر و معماری ریشه دربنیان های ژرف تفکری معنوی و الهی دارد این هنر و معماری گاه با خلق صورت های جدید و گاه با بهره گیری ازتصویر وفرم های هنری گذشته همچون ایران باستان و ایران قبل ازاسلام و بانگرش و معنابخشی مجدد به آنها به پی ریزی فرهنگی بس غنی و شکوفا درتمدن اسلامی پرداخت تلاش درشناخت مفهوم یک نماد هرگز به معنای بازنمایی یقینی یک مصداق برای آن نیست بلکه اهتمام درهمدلی با پدیداورنده و به این واسطه شریک شدن دردنیای است که او می افریند درواقع تعمق درجنبه درونی این هنر و معماری و زبان رمزگونه و لسان تمثیلی آن که حاوی بنیانهایی متافیزیکی و و عرفانی بوده ضرورتی انکارناپذیر است و کاستیهای فراوانی دراین زمینه همچنان درمحافل دانشگاهی مشاهده میشود دراین مقاله به بررسی معنای نمادین و رمزگونه این هنر پرداخته و چرایی لزوم وجود چنین لسانی را برای این هنر مورد بررسی قرارمیدهیم

کلمات کلیدی:
نماد، هنراسلام، نمادپردازی، معماری اسلامی، نقش شمسه

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/202112/