هسته مرکزی هویت اسلامی - ایرانی درمعماری و شهرسازی ایران نمونه موردی: اصفهان، معماری دوران سلجوقیان و شهرسازی دوران صفویه

چنانچه هویت معماری و شهری را انعکاس ذهنی و بازنمودعینی ساکنانش بدانیم یکنکته جاریست و آن اینکه هویت معماری و شهری یک واحد بهم پیوسته است که فقط باید به مقام حس و درک دراید و به کارگرفته شود که میتوان ازاصفهان به عنون مکان بی زمان و محل تلاقی حکمت معنویت و خردایرانی با مفاهیم پایداراسلامی یاد کرد که نتیجه هویت مکانی و زمانی مردمانی است که مسیر دانش با دانایی و سرانجام حکمت را پیموده و به هویت و بنحوی ماهیت اجزا دست یافتند و به کارگرفتند و به این دلایل وقتی درجای جای این شهر قدم میزنیم صدایی آشنا ازنوع هویت خود که هم صدای فطرت درونی مان است می شنویم و آن ازکنه ذات اشیا و اثاری است که منشا الهی دارند یعنی همه چیز و هیچ چیز که تنها با او تعریف و معنا می شود.

Keywords:

هویت اسلامی ایرانی , هویت بی زمان