اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بخشش در زنان آسیب دیده خیانت همسر

هدف پژوهش حاضراثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بخشش در زنان آسیب دیده خیانت همسر بود. در این پژوهش جامعه آماری تمامی زنان آسیب دیده از خیانت همسر مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی شهرستان ساری بود که در سال ۱۴۰۱ تشکیل پرونده داده اند. تعداد نمونە پژوهش طبق شیوه روش تحقیق نیمه آزمایشی بود که شامل ۳۰نفر از زنان آسیب دیده خیانت همسر مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی شهرستان ساری بود که این تعداد طبق رعایت معیارهای ورود و روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه بخشش ری و همکاران (۲۰۰۱) و ساختار جلسات پذیرش و تعهد درمانی (ACT) بود. داده های پژوهش با استفاده از آخرین نسخه نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. در قسمت توصیفی داده ها از شاخص های آماری میانگین و انحراف معیار، در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. همچنین به منظور بررسی نرمال بودن متغیرهای پژوهش از آزمون کالموگروف اسمیرنف و به منظور بررسی تجانس واریانس ها از آزمون لوین استفاده گردید. در قسمت استنباطی داده ها نیز به منظور مقایسه میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل و اثر نمرات پیش آزمون و سایر متغیرهای مداخله گر بر پس آزمون، از تحلیل کوواریانس یک متغیری و چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بخشش اثربخش است.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , بخشش , خیانت زناشویی