یوسف محنت فر - University of mazandaran
وجیهه میکائیلی

وضعیتی که در آن سطح عمومی قیمت ها به صورت بی رویه یا نامتناسب و به طور مداوم و به مرور زمان افزایش یابد وضعیت تورمی نامیده می شود. تورم همواره به عنوان یک معضل اقتصادی شناخته شده و برای کنترل آن راهکارهایی پیشنهاد شده است. یکی از این راه ها تولید می باشد. در مقاله حاضر هدف بر این است تا به ارزیابی ارتباط متقابل نرخ تورم و شکاف تولید در اقتصاد ایران طی دوره (۱۳۹۰- ۱۳۵۰) با استفاده از مدل خودرگرسیون برداری پرداخته شود. بر این اساس، با پیدایش راهکارهایی سیاستگذاران و برنامه ریزان اقتصادی قادر خواهند بود تا با برنامه ها و اهداف جامعتری جهت کنترل تورم گام بردارند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که ریشه تورم در ایران صرفا یک رابطه پولی نیست. با توجه به نتایج عکس العمل آنی رابطه شکاف تولید ناخالص داخلی ابتدا روندی کاهشی و در بلند مدت روندی افزایشی داشته است، اما با توجه به تجزیه واریانس این روند در طول زمان افزایشی بوده است. نتایج نشان می دهد که تنها سیاست های پولی قادر به کنترل نرخ تورم نیستند، بلکه تولید می بایست در بخش واقعی اقتصاد مدنظر قرار گیرد.

Inflation rate, Production rate, Auto regression (VAR)., نرخ تورم, شکاف تولید, خودرگرسیون برداری(VAR)