ارزیابی اثرات نامتقارن دستمزدهای حقیقی بر اشتغال بخش صنعت در ایران (رهیافت خود رگرسیونی با وقفه های توزیعی غیرخطی)

بررسی اثرات نامتقارن دستمزد حقیقی بر میزان اشتغال به عنوان یکی از متغیرهای عملکردی بخش صنعت در ادبیات نظری و تجربی اقتصاد صنعتی در سال های اخیر موردتوجه اقتصاددانان این حوزه قرارگرفته است. بنابراین در مطالعه حاضر با بهره­گیری از الگوی غیرخطی NARDL  و برای بخش صنعت ایران به ارزیابی اثرات نامتقارن دستمزد حقیقی بر میزان اشتغال این بخش طی دوره زمانی ۱۳۹۸-۱۳۶۵ پرداخته شده است[s۱] [f۲] . متغیرهای مورد استفاده در پژوهش شامل میزان اشتغال به عنوان متغیر وابسته و دستمزدهای حقیقی، ارزش افزوده و تحریم­های اقتصادی به عنوان متغیرهای توضیحی مدل می­باشند. آزمون عدم تقارن دستمزدهای حقیقی با استفاده از آزمون والد دلالت بر نامتقارن بودن این متغیر بر اشتغال بخش صنعت ایران در کوتاه مدت و بلندمدت دارد. از سوی دیگر افزایش دستمزد حقیقی بخش صنعت در بلندمدت تاثیر منفی و کاهش آن اثر مثبت و معنا دار بر میزان اشتغال این بخش داشته و ضریب تصحیح خطا نیز نشان دهنده سرعت بالای تعدیل خطای کوتاه مدت به سمت مقدار تعادلی و بلندمدت دارد. متغیرهای ارزش افزوده بخش صنعت و تحریم های اقتصادی نیز به ترتیب دارای تاثیر مثبت و منفی و معنا دار بر اشتغال بخش صنعت در بلندمدت می باشند. بر اساس یافته های مطالعه پیشنهاد می شود سیاست گذاران اقتصادی و بخش صنعت از طریق افزایش ظرفیت تولید زمینه افزایش میزان اشتغال را فراهم آورند. از سوی دیگر کنترل نرخ تورم می تواند زمینه کاهش هزینه های استخدام کارفرمایان و تولیدکنندگان بخش صنعت را فراهم نموده و به افزایش تقاضای نیروی کار و اشتغال آن کمک کنند. < > [s۱]داده های مورد استفاده و منبع اخذ ریزداده ها در چکیده بیان شود. ذکرمتغیرهای توضیحی مدل [f۲]اصلاح شد.

Keywords:

Real Wages , Industrial Sector , Employment , Asymmetry Effect , NARDL Approach , دستمزدهای حقیقی , بخش صنعت , اشتغال , اثرات نامتقارن , روش NARDL