سید پیام حسینی - کارشناسی ارشد مهندسی مدیریت در سوانح، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال

یکی از این خطرها که شهرهای جهان از جمله کشور ایران را تهدید می کند، زلزله است. ایران یکی از کشورهای زلزله خیز دنیا می باشد و برخی شهرهای آن در مقابل این پدیده آسیب های فراوان دیده اند. تهران به عنوان کلانشهر اول کشور نه تنها از این قاعده جدا نیست، بلکه با توجه به جمعیت، تراکم و توسعه فیزیکی نامناسب سازه ای، عدم رعایت استانداردها با خطر جدی تر روبرو است. در این پژوهش ابتدا با بررسی شرایط مناطق شهر تهران و در نظر گرفتن شاخص های توسعه، راهکارهایی جهت پیشگیری، کاهش صدمات و تلفات، برنامه ریزی و چگونگی مدیریت بحران در صورت بروز خطر را ارائه شده است، از طرفی عوامل برهم زننده معادلات محاسبه شده نظیر دوری و نزدیکی به گسل های تهران نیز مورد توجه قرارگرفته است. در این پژوهش با استفاده از توزیع پرسشنامه در بین کارکنان هلال احمر منطقه ۱ تهران و جمع آوری آنها و تجزیه و تحلیل در برنامه SPSS به تجزیه و تحلیل نتایج از توزیع پرسشنامه پرداخته شده است. نتایج نشان داد آمادگی نیروی انسانی آموزش دیده در برابر بلایای طبیعی ۰۲۷/۱ و ضع موجود نظام اطلاع رسانی (آشنایی وآموزش تئوری وعملی مردم منطقه) ۳۲۷۳/۱ بر میزان آمادگی جمعیت هلال احمرمنطقه یک تهران در برابر زلزله احتمالی تاثیر گذار است.

آمادگی از لحاظ آموزش، بحران، جمعیت هلال احمر، زلزله احتمالی شهر تهران