رودابه کرمی - کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری گروهی بر ارتقای کارایی آموزش انجام شده است. روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی است. یادگیری گروهی به عنوان یک رویکرد آموزشی مشارکتی، می تواند به افزایش مشارکت فعال دانش آموزان، تقویت تعامل و همکاری بین آنان و در نتیجه ارتقای کارایی آموزش منجر شود. در این راستا، مطالعات متعددی به بررسی اثربخشی یادگیری گروهی در بهبود کارایی آموزش پرداخته اند. نتایج این مطالعات نشان می دهد که یادگیری گروهی از طریق چندین مکانیزم بر کارایی آموزش تاثیر مثبت می گذارد. یکی از این مکانیزم ها، افزایش مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری است. در یادگیری گروهی، دانش آموزان به طور فعال در بحث ها و فعالیت های گروهی درگیر می شوند که این امر باعث افزایش یادگیری و درک عمیق تر مطالب آموزشی می شود. همچنین یادگیری گروهی با تقویت تعامل و همکاری بین دانش آموزان، به آنان کمک می کند تا از طریق تبادل ایده ها و تجربیات، مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی خود را بهبود بخشند. در نتیجه، این امر به ارتقای کارایی آموزش منجر می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که یادگیری گروهی به عنوان یک رویکرد آموزشی موثر، می تواند به افزایش مشارکت فعال دانش آموزان، تقویت تعامل و همکاری بین آنان و در نتیجه ارتقای کارایی آموزش کمک کند. بنابراین، به کارگیری این رویکرد در برنامه های آموزشی می تواند به بهبود کیفیت و اثربخشی آموزش منجر شود.

یادگیری گروهی، کارایی آموزش، مشارکت فعال، تعامل و همکاری، تفکر انتقادی، حل مسئله.