طاهر کریمی پور - کارشناسی، روانشناسی،هرمزگان، سندرک
علی جعفری نسب - کارشناسی، مشاوره، هرمزگان، بشاگرد

در تمام سطوح تحصیلی، دانش آموزان باید قادر به شناسایی مسائلی باشند که به صورت رایانشی حل شده اند. در هر مقطعی، دانش آموزان باید بتوانند مسائل بزرگ را به اجزای کوچک تری تقسیم کنند. در سطوح ابتدایی، دانش آموزان باید بر حل مسائل ساده تمرکز کنند. در یک محیط برنامه نویسی بصری، دانش آموزان می توانند مراحل مورد نیاز برای ترسیم یک شکل را به گام های کوچک تری بشکنند. در طول مسیر پیشرفت شان، دانش آموزان باید بتوانند مسائل بزرگ تر را به مسائل کوچک تر قابل مدیریت تجزیه کنند. دانش آموزان جوان می توانند یک پویانمایی را به عنوان مجموعه ای از صحنه های متعدد تصور کنند و بنابراین هر صحنه را به طور مستقل ایجاد کنند. دانش آموزان همچنین می توانند یک برنامه را به اهداف فرعی تقسیم کنند، دریافت ورودی از کاربر، پردازش داده های دریافت شده و نمایش نتیجه به کاربر. در نهایت، از آنجایی که دانش آموزان با مسائل پیچیده ی دنیای واقعی مواجه می شوند که عموما چندین رشته یا سیستم های اجتماعی را در بر می گیرند، باید بتوانند مسائل پیچیده را به مسائل فرعی قابل مدیریتی تجزیه کنند که به طور بالقوه می توانند با برنامه ها یا رویه هایی که از قبل وجود دارند، حل شوند. به عنوان مثال، دانش آموزان می توانند یک برنامه برای حل یک مسئله ی اجتماعی ایجاد کنند که از طریق یک رابط برنامه نویسی به یک پایگاه داده ی آنلاین متصل می شود.

تفکر رایانشی، ذهن، دانش آموز، خلاقیت، آموزش