ایمان سیفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

در دو دهه اخیر یکی از اساسی ترین چالش های پیش روی سازمان ها شناسایی، پرورش و بهره گیری از مدیران شایسته می باشد. مدیریت استعداد یکی از مفاهیم کلیدی در مدیریت منابع انسانی است که به برنامه ریزی، جذب، توسعه، حفظ و مدیریت استعداد به سازمان ها اشاره دارد. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت منابع انسانی با مدیریت استعداد بوده، و برای انجام آن، روش کاربردی از نوع توصیفی-پیمایشی مورد استفاده قرار گرفته است. پژوهش از حیث هدف کاربردی بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد شامل تمامی کارمندان، کارشناسان و مربیان آزمایشگاه ها و کارگاه های دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد شامل ۱۳۰ نفر است که با توجه به جدول نمونه گیری گرجسی و مورگان ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه ها بطور تصادفی میان آن ها توزیع شد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که بین مدیریت استعداد و مدیریت منابع انسانی رابطه ای معنادار به شکل مستقیم و مثبت وجود دارد.

مدیریت منابع انسانی ، مدیریت استعداد ، دانشگاه فردوسی مشهد