پریا درستی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه غیر دولتی شهید اشرفی اصفهانی، اصفهان، ایران.
رامتین مرتهب - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه معماری و شهرسازی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه غیردولتی شهید اشرفی اصفهانی، اصفهان، ایران. (نویسنده مسئول)

توسعه پایدار، نوعی توسعه است که نیازهای امروز را برآورده می کند، بدون این که به توانایی نسل آینده در برآورده کردن نیازهایشان لطمه بزند. جهان امروز جهان تکثیر پدیده هاست، امروزه مرزهای جغرافیایی، انسان را از هم دور ساخته و فاصله میان انسان ها مفهوم زندگی جمعی و تعاملات انسانی را تغییر داده است. در این میان به فضایی نیاز است که حاصل حضور و همزبانی پدیده ها باشد. نمایشگاه، محلی برای کارکردهای متنوعی است که معماری و ساختار بصری آن حول محور ارتباطات در عرصه های گوناگون حیات بشر متمرکز گردیده است. اکسپوها فعالیت هایی هستند که از اواسط قرن نوزدهم سازماندهی شده اند و به ارتباط، گفتگو صلح بین کشورها کمک شایانی کرده اند. نمایشگاه های جهانی یک رویداد بسیار مهم و پر اهمیت در عرصه جهانی است. نمایشگاه های جهانی که همانند رویداد های بزرگ جهانی مشابه المپیک ها و جام جهانی هر چند سال یک بار برگزار می گردند و بازتاب گسترده جهانی به همراه دارند و با توجه به زمان طولانی برگزاری نمایشگاه که حدود شش ماه خواهد بود می توانند دروازه جدیدی به روی کشور ها بگشاید و فرصت مناسبی برای معرفی فرهنگ و تمدن و توانمندی آن کشور به وجود آورند. پژوهش حاضر با هدف واکاوی همسویی پاویون های ایران در چهار دهه اخیر برگزاری نمایشگاه های جهانی با رویکرد زیست محیطی است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و داده های پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به دست آمده است. با توجه به یافته های تحقیق نتایج نشان می دهد با توجه به یافته های تحقیق نتایج نشان می دهد که پاویون ایران در نمایشگاه سال ۲۰۱۵ میلان، ایتالیا نسبت به پاویون های دیگر در چهار دهه اخیر برگزاری نمایشگاه های جهانی با رویکرد زیست محیطی همسویی بیشتری داشته است.

نمایشگاه جهانی، اکسپو، پاویون/ غرفه، توسعه پایدار، زیست محیطی