علیرضا بشری - شرکت نفت فلات قاره ایران، امور پژوهش و توسعه، تهران، ایران

میدان رشادت در مرکز خلیج فارس، یک تاقدیس با جهت یافتگی شمال- جنوب و در آن بخش بالایی سازند سروک (میشریف) دربردارنده مخزن نفتی است. مخزن میشریف در این میدان به ۵ بخش مخزنی تقسیم می شود. بخش بالایی (A) بهترین زون مخزنی شناخته شده است. فرایند دیاژنز از قبیل انحلال، دولومیتی شدن و درز و شکاف باعث افزایش کیفیت مخزن شده است. تحت تاثیر فرایند دیاژنز (انحلال)، نفتگیر چینه شناختی از نوع دیاژنتیکی ایجاد و زونهای A, B به صورت نازک شدگی نفتگیر را به وجود آورده اند. فرسایش شدید میشریف سبب افزایش تراوایی و در نتیجه افزایش کیفیت مخزن شده است. مطالعات نشان می دهد که دگرشیبهای محلی در بخش جنوبی یال میدان نفتی رسالت، زونهای مهم مخزنی را در این بخش ایجاد کرده و در نتیجه کیفیت مخزنی زونهای C, D افزایش یافته است. وارونه سازی اطلاعات لرزه نگاری به پاگیری صوتی، سبب تشخیص بهتر واحدهای سنگ شناسی شده است. تبدیل ژرفایی  (Depth conversion)  با افقهای موجود، با اطلاعات چاه به دقت هماهنگی دارند. وارونه سازی (inverted impedance) رخساره ها و تغییرات تخلخل را که در میدان سازند میشریف بر روی اطلاعات لرزه نگاری دیده نمی شد، به وضوح قابل تشخیص کرده است . تلفیق تفاسیر لرزه ای و وارونه سازی لرزه ای، اطلاعات به دست آمده سازند میشریف را به شدت افزایش داده است. مطالعات نشان می دهد که ستبرای با ارزش زون مخزنی قسمت باختری و شمال باختری این میدان  افزایش و به سمت مرکز و جنوب کاهش می یابد .

سنگ نگاری, پتروفیزیک, لرزه نگاری سه بعدی, مخزن میشریف, دیاژنز, میدان رشادت, خلیج فارس