مجتبی شکربیگی - کارشناس ارشد توسعه روستایی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
شهپر گراوندی - استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
فرحناز رستمی - استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

با وجود این­که زیرساخت­های قابل قبولی درخصوص کشاورزی دقیق در ایران وجود دارد؛ اما پذیرش تکنولوژی­های مورد استفاده در آن همواره با چالش­ها و موانعی روبه­رو بوده­است. مروری بر تحقیقات انجام­شده نشان­ می­دهد که موضوع پذیرش این تکنولوژی ها، نه­تنها در ایران بلکه در سایر تحقیقات برون­مرزی نیز به­صورت تک­بعدی و سطحی مورد کند­وکاو قرارگرفته است؛ از این­رو، نویسندگان در پژوهش حاضر قصد دارند دیدگاه­های موجود نسبت به کاربرد یکی از مهم ترین و کاربردی ترین تکنولوژهای کشاورزی دقیق یعنی؛ پهپاد را با رویکردی نو و با استفاده از مدل PNTC-AUTAUT مورد واکاوی قراردهند. برای این منظور، از روش توصیفی-پیمایشی مقطعی استفاده شده­است. جامعه آماری پژوهش، کشاورزان سیب زمینی­کار شهرستان کرمانشاه می­باشند (۵۹۶ نفر) که براساس جدول مورگان، ۲۳۴ نفر از آن­ها با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی سیستماتیک، مورد مطالعه قرارگرفته­اند. در این پژوهش، داده­ها با استفاده از پرسش­نامه محقق­ساخته، جمع آوری شده و روایی و پایایی آن توسط پنل متخصصان و آزمون آلفای کرونباخ، AVE و CR مورد تایید قرارگرفته است. نتایج مدل­سازی معادلات ساختاری نشان می­دهد که بجز عوامل نفوذ جامعه و نیاز درک­شده، همه موارد مطرح­شده در مدل، تاثیر معناداری بر نگرش کاربرد تکنولوژی پهپاد دارند. در این راستا، متغیر خطرات و همچنین مزایای درک­شده از کاربرد تکنولوژی، به­ترتیب با مقادیر ۲۴۸ و ۲۴۴ درصد، بشترین تاثیر را بر نگرش کاربرد تکنولوژی پهباد دارند. متغیر میانجی مشخصات تکنولوژی مورد نیاز نیز در رتبه بعدی نگرش­های موجود در این زمینه قرار می­گیرد. براساس نتایج به­دست­آمده، پیشنهاد می­شود با فراهم­کردن بستری مناسب ازجمله: سرمایه­گذاری مطلوب و آموزش کشاورزان و کارشناسان مروج در این حوزه، می­توان به بهره­برداران از تکنولوژی­های نوین به­ویژه تکنولوژی پهپاد، کمک شایانی کرد.

کشاورزی دقیق, پهپاد, سیب زمینی کاران, مدل PNTC-AUTAUT