سلمی احسانی تیلمی - استادیار گروه آموزش شیمی، دانشگاه فرهنگیان تهران ایران

دانش بومی شامل مهارتها و شیوه هایی است که توسط مردم بومی برای بقا و سازگاری درتغییر محیط بکار می رود. استفاده از دانش بومی در برنامه های درسی علوم برای ایجاد حس مسئولیتدر برابر مسائل جامعه و جلوگیری از بیگانه بودن دانش اموزان با محیط زندگی ضروری است و راه را برایرسیدن به مواردی از توسعه پایدار مانند حفظ محیط زیست هموار می سازد. به دلیل اهمیت اینموضوع، این پژوهش دیدگاه های نظری آموزش علوم و دانش بومی را برای دستیابی به توسعهپایدار نشان می دهد و توجیهی برای بازتاب قوی تر چگونگی گنجاندن دیدگاه ها، جنبه ها وشیو ههای جوامع بومی در آموزش و یادگیری علوم ارائه می دهد. نتایج نشان می دهد که دانشبومی زمینه های غنی و معتبری را برای یادگیری علوم به همراه دارد و فرصت هایی برای انعکاسدیدگاه ها در مورد طبیعت و علم برای کمک به توسعه جهان بینی های جامع تر، درک بین فرهنگی وتوسعه پایدار در آموزش علوم معاصر فراهم می کند.

دانش بومی، اموزش علوم، توسعه پایدار