اعظم شیری - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه امام جواد (ع) یزد. (نویسنده مسئول)
محمدرضا جعفری - استادیار، مهندسی صنایع، دانشگاه پیام نور تهران.

در این بررسی، رویکردی جامع جهت اولویت بندی روش های ارزشگذاری شرکت های دانش بنیان با هدف یکسان سازی دیدگاه کارآفرینان و سرمایه گذاران از چهار بعد ارزشگذاری دارایی ها، مالکیت فکری، فناوری و استارتاپ ارائه شده است. نخست معیارهای ارزیابی و روش های ارزشگذاری شرکت های دانش بنیان موجود استخراج و با روش دلفی فازی از نظر کاربردی بودن و قابلیت پیاده سازی توسط خبرگان مورد ارزیابی و شناسایی معیارهای موثر بر هر روش قرار گرفته اند. با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی فازی به تعیین وزن اهمیت معیارها پرداخته و با روش تاپسیس فازی وزن اهمیت هر روش مطابق با معیارها مشخص شده است که در شناسایی نقاط ضعف و قوت روش ها موثر بوده است. بنابر نتایج بدست آمده در گروه ارزشگذاری دارایی ها روش تنزیل جریان نقدی با فاصله نسبی ۵۶۱۴۹/۰، در گروه ارزشگذاری مالکیت فکری روش سرمایه فکری مستقیم با فاصله نسبی ۵۱۰۶۵/۰، در گروه ارزشگذاری فناوری روش اختیار معامله با فاصله نسبی ۵۸۶۱۹/۰ و در گروه استارت آپ روش فرست شیکاگو با فاصله نسبی ۶۱۲۱۵/۰ نیز بنابر معیارهای مورد نیاز کارآفرین و سرمایه گذار روش های تایید شده ای معرفی شده اند. در نهایت جهت بهبود نتایج و رفع نقاط ضعف هر روش ، راهکارهایی کاربردی ارائه شده است.

ارزش گذاری، شرکت های دانش بنیان، روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی، روش تاپسیس فازی