کیوان نارویی - دانشجوی دکتری دانشکده مهندسی و علم مواد- دانشگاه صنعتی شریف
keyvan@mehr.sharif.ir کریمی طاهری - استاد دانشکده مهندسی و علم مواد- دانشگاه صنعتی شریف

یکی از روشهای تغییر فرم شدید برای تولید مواد با ریز ساختار نانو، اکستروژن در کانال زاویه دار همسان می باشد. هدف از پژوهش حاضر پیشنهاد میدان سرعت مجاز بر اساس خطوط جریان می باشد. برای نیل به این هدف، از روش مدلسازی هندسی بریز (Bezier) که در آن سازگاری خطوط جریان و سطح قالب در نظر گرفته می شود، استفاده گردید. پس از تعیین ضرایب منحنی های بریز و میدان سرعت مجاز، میدان کرنش در منطقه تغییر فرم پیش بینی و سپس با استفاده از میدان سرعت و قضیه حد فوقانی نیروی لازم برای انجام فرایند تعیین گردید. در نهایت نتایج حاصله با نتایج تجربی و روشهای دقیق تر و پیچده تر همچون المان محدود مقایسه شدند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که نیروی لازم برای اکستروژن با افزایش ضریب اصطکاک، کاهش زاویه داخلی ( ) و انحنای خارجی (ψ) کانال افزایش می باید.

مدلسازی هندسی بریز، اکستروژن در کانال زاویه دار همسان، خطوط میدان جریان