یلدا مددی - دانشجوی دکتری دانشگاه تهران
سعید روحانی - دانشیار دانشگاه تهران
آرین قلی پور - استاد دانشگاه تهران

بکارگیری یادگیری ماشین به عنوان یک فناوری سرآمد در عصر حاضر برای تقویت سرمایه انسانی سازمان نیازمند مدلیسیستماتیک در مدیریت منابع انسانی است. مطالعه حاضر با هدف طراحی و اعتبارسنجی مدل سیستمی مدیریت منابع انسانیمبتنی بر یادگیری ماشین در بخش بهداشت و درمان انجام گرفت. این مطالعه از نظر هدف یک پژوهش کاربردی- توسعه ای است و با رویکرد پیمایش مقطعی انجام شد. جامعه آماری شامل خبرگان نظری (اساتید دانشگاهی) و خبرگان تجربی (مدیرانبخش بهداشت و درمان) است. برای نمونه گیری از روش هدفمند استفاده شد. در نهایت از دیدگاه ۱۰ نفر از خبرگان استفادهگردید. برای شناسایی مقوله های زیربنایی مدیریت منابع انسانی هوشمند مبتنی بر یادگیری ماشین از روش تحلیل کیفیفراترکیب و نرم افزار Maxqda استفاده شد. جهت ارائه الگو از روش ساختاری- تفسیری و نرم افزار MicMac و در نهایتبرای اعتبارسنجی مدل از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار SMART PLS استفاده شد. از شاخص های استخراج شده ازمتون مقالات مرتبط و دسته بندی شاخص های نهایی، ۱۱ مقوله اصلی و ۶۴ شناسه حاصل گردید. براساس نتایج این تحلیلبراساس الگوی اولیه ترسیم شده مشخص است یادگیری ماشین بر رهبری سازمانی، فرهنگ سازمانی و هوش مصنوعی تاثیرمی گذارد. این مولفه ها نیز بهنوبه خود بر مدیریت منابع انسانی تاثیر گذاشته و مدیریت منابع انسانی نیز بر مسئولیت پذیریاجتماعی، توسعه دانش شغلی و تشخیص احساسات کارکنان اثرگذار است. مولفه های مذکور با اثرگذاری بر رضایت منابعانسانی و پشتیبانی فعالیت های نوآورانه در نهایت موجب بهبود عملکرد منابع انسانی می شوند.

مدیریت منابع انسانی، هوشمندی منابع انسانی، یادگیری ماشین، بهداشت و درمان