رهام امیرپورامرائی - دانشجوی دکتری تخصصی پژوهش هنر، دانشگاه آزاد تهران، واحد مرکزی
محمدرضا شریف زاده - استاد تمام، دانشگاه آزاد تهران مرکز
ابوالفضل داودی رکن آبادی - استاد تمام، دانشگاه آزاد یزد
پژمان دادخواه - استادیار موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری مشهد
محمدعلی الهوردی پور - عضو هیئت علمی گروه عکاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

بیان مسئله : از جمله نکات مهمی که در تاریخ هنر ما همواره بر آن تاکید خاصی شده چیستی تاریخ تئاتر میباشد که عمدتا با کشور یونان از زمان باستان مطرح میشود اما اگر روحی اهل شناخت شناسی و جسور داریم دغدغه ی ما بر این شد تا ببینیم با برهم زدن این تاریخ مرسوم و کلمات عادی شده آیا کشور ایران میتوان سابقه بیشتری در اجرای تئاتر در جهان داشته باشد و اگر آری؟ چگونگی آن چه عواقب و مراتبی دارد؟! هدف : علاوه بر این سخنان سعی کردیم تا ضمن نظم دهی به مطالب پیش ذکر به صورتی منطقی و پر مصداق از روندی استفاده کرده که در نهایت هنر را فراغ از شعار های مرزی کرده، چیزی کاربردی تر و فرهنگ مشرق زمین را بیشتر بشناسیم که از مهم ترین افرادی که در این راه برای ما تاثیر مثبت بسیاری نیز نهاد آقای صادق عاشورپور است. روش تحقیق : همچنین اساس کار ما در اینجا کیفی میباشد گرچه بدون درک اعداد نیستیم و دیدگاه ما نیز توصیفی-تحلیلی است که با ارائه ی شواهدی از ایران باستان و آئین های رفتاری خاصی که شاید چندان که هستند نمیشناختیم مطالب را پیش بردیم و در کلیت کار منابعمان را از تجارب میدانی و کتابخانه ای گردآوری کردیم. جمع بندی : در نهایت امیدواریم که با نظیر چنین تحلیل و نقد هایی هنر هایی که به یادگار و با توصیفاتی بر جا میمانند وجوهی کمتر خرافی و بیشتر موثر برجای گذارند که خویی سیال تر دارد و تمدن ها نیز ارزشهایشان مشخصتر.

صادق عاشورپور، تئاتر، ایران، زروان، روح هنر.