سیدحسین حجازی - کارشناسی ارشد هوش مصنوعی، دانشکده کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد، اصفهان، ایران
فاطمه زمانی راد - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسا نی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
مسعود شکری خیادانی - دانشجوی دکتری مدیریت سیستم ها، گروه علوم تصمیم و سیستم های پیچیده، دانشکده معارف اسلامی و مدیریت، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران،ایران

در بررسی ا دغام هوش مصنوعی (AI) و تربیت بدنی در برنامه های بهبود عملکرد شغلی کارکنان، یک چشم انداز تحول آفرینپدیدار می شود. هم افزایی هوش مصنوعی با ابتکارات آموزشی شخصی و نظارت بر عملکرد در زمان واقعی، مزایای بینظیری را به همراه دارد، قابلیت ها ی نیروی کار را بهینه می کند و فرهنگ بهبود مستمر را تقویت می کند. با این وجود،این ادغام خالی از پیچیدگی نیست. نگرانی های مربوط به حریم خصوصی مرتبط با پوشیدنی های مجهز به هوش مصنوعی،مقاومت در برابر پذیرش فناوری، معضلات اخلاقی در تصمیم گیری الگوریتمی، و تعادل پیچیده بین هوش مصنوعی وتخصص انسانی چالش های چندوجهی را ایجاد می کند. پیمایش در این چالش ها نیازمند یک رویکرد استراتژیک و اخلاق یاست که بر شفافیت، انصاف و امنیت داده ها تاکید دارد. با وجود این موانع، ادغام برنام ههای بهبود عملکرد و هوش مصنوعیمسیر امیدوارکننده ای را برای آینده کار به نمایش می گذارد. سازمان ها را ملزم میکند که به طرز ماهرانه ای از چشم اندازاخلاقی در حال تکامل عبور کنند، نگرش های مثبت نسبت به فناوری را پرورش دهند و تعادلی بهینه بین قابلیت های هوشمصنوعی و بینش های انسانی ایجاد کنند. این سفر مداوم به سمت یک محل کار از نظر فناو ری تقویت شده، بر ضرورتانطباق سازمان ها با تعامل پویا بین پتانسیل انسانی و هوش مصنوعی تاکید می کند و سطوح بی سابقه ای از بهره و ری ،نوآوری و رضایت کارکنان را باز می کند. در اصل، بررسی ادغام هوش مصنوعی در تربیت بدنی برای بهبود عملکرد کارکنان،هم وعده ها و هم چالش ها را روشن می کند و نیاز به یک رویکرد وظیفه شناسانه و متعادل برای استفاده از پتانسیل کاملاین مشارکت متحول کننده را برجسته می کند.

هوش مصنوعی، تربیت بدنی، بهبود عملکرد شغلی، ارزیابی عملکرد