بررسی حساسیت اخلاقی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال ۱۴۰۰
عنوان مقاله: بررسی حساسیت اخلاقی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال ۱۴۰۰
شناسه ملی مقاله: JR_SJNMP-9-4_002
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_SJNMP-9-4_002
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
نسترن سعیدی - Student Research Committee, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran.
روح انگیز نوروزی نیا - Social Determinants of Health Research Center, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran.
مهسا خدمتی زارع - Student Research Committee, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran.
مریم آقابراری - Social Determinants of Health Research Center, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran.
خلاصه مقاله:
نسترن سعیدی - Student Research Committee, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran.
روح انگیز نوروزی نیا - Social Determinants of Health Research Center, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran.
مهسا خدمتی زارع - Student Research Committee, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran.
مریم آقابراری - Social Determinants of Health Research Center, Alborz University of Medical Sciences, Karaj, Iran.
زمینه و هدف: اساتید دانشگاه علاوه بر آموزش علمی دانشجویان، موظف به توسعه و ارتقاء اخلاقی آنان نیز هستند؛ از این رو، لازم است از حساسیت اخلاقی بالایی برخوردار باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین حساسیت اخلاقی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی است که به صورت مقطعی در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد. جامعه پژوهش، کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه (۲۳۰ نفر) بودند که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته سنجش حساسیت اخلاقی بود. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۷ و آمار توصیفی و تحلیلی در سطح معنی داری P <۰/۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین حساسیت اخلاقی اعضای هیات علمی شرکت کننده در این مطالعه برابر با ۰/۳۹ ± ۴/۳۶ و بالاتر از حد متوسط بود. بررسی میانگین ابعاد حساسیت اخلاقی نیز نشان داد تمامی ابعاد حساسیت اخلاقی، میانگینی بالاتر از حد متوسط داشتند. بالاترین میانگین را بعد توجه و احترام به دیگران با میانگین ۰/۴۴ ± ۴/۶۰، و کمترین میانگین را بعد خودشناسی با مقدار ۰/۵۶ ± ۴/۰۶ داشت. بین حساسیت اخلاقی با سابقه کار، رابطه معنی داری مشاهده شد.
نتیجه گیری: نمره خودارزیابی حساسیت اخلاقی اعضای هیات علمی شرکت کننده در این مطالعه، بالا بود. مطالعات بیشتری لازم است تا مشخص شود چرا با وجود نمره دهی بالای اساتید در زمینه حساسیت اخلاقی، هم چنان محیط های آموزشی و فراگیران با چالش های اخلاقی رو به رو هستند.
کلمات کلیدی: Ethical Sensitivity, Faculty Member, University of Medical Sciences., حساسیت اخلاقی, عضو هیات علمی, دانشگاه علوم پزشکی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2026681/