تاجدار علی زاده - گروه مامایی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری و سلامت روان زنان، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

مقدمه: شواهد نشان می دهند که رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت همچون فعالیت فیزیکی و مدیریت استرس، می توانند به بهتر شدن وضعیت عملکردی بیماران مبتلا به MS کمک کنند، لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و ارتباط آن با حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به MS انجام گرفت. موارد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۲۵۰ زن مبتلا به MS تحت پوشش انجمن MS شهر تبریز در سال ۱۳۹۶ انجام گرفت. نمونه گیری از نوع مبتنی بر هدف بود و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های فردی-اجتماعی، سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (HPLP- II = Health Promoting Life Style-II) و حمایت اجتماعی تعدیل شده (MSSS= Modified Social Support Survey) استفاده شد. برای تعیین ارتباط سبک زندگی ارتقادهنده سلامت با حمایت اجتماعی تعدیل شده از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: میانگین (انحراف معیار) سبک زندگی ارتقادهنده سلامت ۴۰/۲ (۴۶/۰) از محدوده نمره قابل دستیابی ۴-۱ بود. زنان بیشترین میانگین نمره را در زیردامنه روابط بین فردی [۶۳/۲ (۵۴/۰)] و کمترین میانگین نمره را در زیر دامنه فعالیت فیزیکی [۸۱/۱ (۶۰/۰)] اخذ نمودند. میانگین (انحراف معیار) نمره حمایت اجتماعی ۳۹/۷۰ (۶۰/۲۵) از محدوده نمره قابل دستیابی ۱۰۰-۰ بود. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون بین نمره کلی حمایت اجتماعی با نمره کلی سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (۱۹/۰=r، ۰۰۳/۰=p) و تمام زیردامنه های آن (۱۹/۰ تا ۴۲/۰=r) همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: با توجه به قرار گرفتن میانگین نمره کلی سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و برخی از ابعاد آن در میانه دامنه نمرات قابل کسب و با توجه به ارتباط مستقیم اجتماعی با سبک زندگی ارتقادهنده سلامت، ضرورت دارد در کنار سایر درمانها، بهبود سبک زندگی ارتقادهنده و افزایش میزان حمایت اجتماعی اعم از مادی، عاطفی و اطلاعاتی در برنامه کاری مراقبان زنان مبتلا به MS قرار گیرد.

سبک زندگی، حمایت اجتماعی، زنان، مولتیپل اسکلروزیس