شیوا تنگ شکر - دانش آموخته رشته روانشناسی تربیتی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران

مقاله حاضر مروری به تحلیل و جمع بندی مطالعات مختلف در زمینه تاثیر سبک های فرزندپروری والدین بر تاب آوری دانش آموزان می پردازد. تاب آوری به توانایی دانش آموزان در مواجهه با چالش ها، استرس ها و مشکلات زندگی اشاره دارد و نقش مهمی در سلامت روانی و موفقیت تحصیلی آن ها ایفا می کند. سبک های فرزندپروری شامل سبک های مقتدرانه، مستبدانه، آسان گیر و بی تفاوت است که هر کدام تاثیرات متفاوتی بر رشد روانی و اجتماعی فرزندان دارند. بررسی ها نشان می دهد که سبک فرزندپروری مقتدرانه، که ترکیبی از محبت و کنترل منطقی است، بیشترین تاثیر مثبت را بر تاب آوری دانش آموزان دارد. این سبک فرزندپروری با ایجاد محیطی حمایت گر و در عین حال همراه با قوانین منسجم، به دانش آموزان کمک می کند تا مهارت های مقابله ای موثرتری را توسعه دهند. در مقابل، سبک های مستبدانه و بی تفاوت با ایجاد محیطی پرتنش یا فاقد حمایت عاطفی، تاثیر منفی بر تاب آوری دارند. سبک آسان گیر نیز به دلیل عدم ارائه چارچوب های منظم و قوانین مشخص، نمی تواند به طور موثر در تقویت تاب آوری دانش آموزان موثر باشد. مقاله حاضر با تحلیل و ترکیب نتایج مطالعات متعدد، بر اهمیت نقش والدین در توسعه تاب آوری دانش آموزان تاکید می کند و توصیه می کند که والدین با اتخاذ سبک فرزندپروری مقتدرانه و شرکت در برنامه های آموزشی والدین، می توانند به بهبود تاب آوری و سلامت روانی فرزندان خود کمک کنند.

فرزندپروری، والدین، تاب آوری.