محمدرضا طالبان - دانشیار گروه جامعه شناسی پژوهشکده امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی، تهران، ایران
احسان عسگری - دکترای جامعه شناسی سیاسی؛ پژوهشکده امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی، تهران، ایران

نوشتار حاضر با هدف واکاوی علل نرخ بالای نابرابری اجتماعی در برخی استان های ایران به رشته تحریر در آمده است. برای نیل به این هدف، پژوهش حاضر از تکنیک جبر بولی استفاده نمود تا پاسخی به این پرسش فراهم آید که چه ترکیب هایی از معرف های توسعه اقتصادی اجتماعی موجب شکل گیری نرخ بالای نابرابری اجتماعی در برخی استان های ایران شده اند. در این راستا، با مروری بر ادبیات نظری و تجربی موجود در رشته های جامعه شناسی و اقتصاد و با توجه به رابطه تنگاتنگ مولفه نابرابری اجتماعی با توسعه اقتصادی اجتماعی در نهایت پنج عامل علی انتخاب گردید: تولید ناخالص داخلی، صنعتی شدن، شهری شدن، سواد و امید به زندگی. نتایج نهایی تحلیل بولی دلالت بر آن داشت که چهار ترکیب متفاوت در استان های ایران به عنوان شروط کافی نرخ بالای نابرابری دست اندرکار بوده اند: الف) ترکیبی از تولید ناخالص داخلی پایین به اضافه صنعتی شدن پایین و شهری شدن پایین؛ ب) تولید ناخالص داخلی بالا به اضافه سواد پایین و صنعتی شدن بالا و شهری شدن بالا؛ ج) سواد بالا به اضافه صنعتی شدن بالا و شهری شدن بالا و امید به زندگی بالا؛ د) تولید ناخالص داخلی بالا به اضافه سواد بالا و صنعتی شدن پایین و شهری شدن بالا.

تحلیل بولی, نابرابری اجتماعی, توسعه اقتصادی اجتماعی, استان های ایران