میثم جعفری
جواد زاینده - کارشناس ارشد HSE گروه ایمنی و صنایع
محمد قدیریان - کارشناس ارشد HSE گروه ایمنی و صنایع

هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی پارامترهای موثر در تعیین آسیب شناسی فرماندهی حادثه در سازمان آتش نشانی شهر اصفهان می باشد. طبق نتایج حاصل شده از بررسی مطالعات موجود در این زمینه و نیز با بهره گیری از نظرات خبرگان این شاخص ها طبق شرایط خاص حاکم بر سازمان و محدوده مطالعاتی (ساختار جمعیتی، زیر ساخت های شهری و صنعتی موجود، ساختار طبیعی و زیست محیطی) شناسایی و نهایی سازی گردید. در این پژوهش داده هایی که از نظرات خبرگان به دست آمد، در استخراج آسیب ها و نیز بررسی اهمیت شاخص های آسیب رسان در به کارگیری سیستم ICS به کار گرفته شد و همچنین با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی این معیارها درجه بندی و وزن حاصل از آنها در ماتریس تصمیم گیری جهت ارزیابی آسیب ها جمع آوری و تحلیل شد. سپس جهت بررسی میزان آسیب ها با بکارگیری طیف هفت گانه لیکرت اقدام به شناسایی و تعیین جایگاه شاخص های مورد مطالعه پرداخته و با تلفیق وزن اهمیت مفاهیم آسیب رسان و میزان این آسیب رسانی، آسیبها جهت ارائه راهکار اولویت بندی شدند. در مجموع تعداد ۲۱ شاخص مورد بررسی و وزن دهی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد بین متغیر سبک و اثربخشی سیستم فرماندهی حادثه ارتباط معکوس وجود دارد. ارتباط سبک و اثربخشی سیستم فرماندهی حادثه به این شکل می باشد که با افزایش سبک رهبری بین پرسنل، اثربخشی سیستم فرماندهی حادثه کاهش می یابد. همینطور بین متغیر کارکنان و اثر بخشی سیستم فرماندهی حادثه ارتباط مستقیم وجود دارد و این رابطه با ضریب ۴۶۳/۰ و سطح معناداری صفر معنادار می باشد. ارتباط استراتژی و اثربخشی سیستم فرماندهی حادثه به این شکل می باشد که با افزایش طرح های استراتژیک، اثربخشی سیستم فرماندهی حادثه افزایش می یابد.

آسیب شناسی، حادثه، سیستم فرماندهی حادثه، سازمان آتش نشانی اصفهان