منصور کاظمی راد - دانشجوی دکترا، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ا یران
سید غفور علوی - استادیار، گروه ز مینشناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبر یز، تب ریز، ا یران
محمدرضا حسین زاده - استاد، گروه ز مینشناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز ، ایران
محسن موید - استاد، گروه ز مینشناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز ، ایران

کانسار مولیبدن- مس شله بران در استان آذربایجان شرقی و در شمال شرق اهر و در کمربند فلززایی اهر- ارسباران واقع شده است. قدیمی ترین سنگ های منطقه، واحدهای آندزیتی- داسیتی به سن پالئوسن- ائوسن می باشند که توده های نفوذی نیمه عمیق (الیگوسن) به درون آنها نفوذ کرده اند. ترکیب توده های نفوذی از گرانیت پورفیری، تونالیت پورفیری تا میکرو دیوریت در تغییر بوده و در نمودارهای سنگ شناسی در گستره گرانیت- گرانودیوریت، دیوریت (گابرو- دیوریت) قرار می گیرند. کانی های اصلی آنها شامل پلاژیوکلاز، پتاسیم فلدسپار، کوارتز، بیوتیت و هورنبلند بوده و به صورت فرعی کلینوپیروکسن، آپاتیت، اسفن و زیرکن در آنها دیده می شود. بافت غالب این سنگ ها گرانولار پورفیری تا پورفیروئید است و بافت پورفیریک با خمیره ریز بلور نیز در آنها دیده می شود . این سنگ ها میزبان پهنه های دگرسانی پتاسیک، فیلیک، پروپیلیتیک و آرژیلیک درون زادهستند که کانی سازی اغلب با پهنه های دگرسانی پتاسیک و فیلیک همراه است. در این سنگ ها، کانی سازی درون زاد غالب بوده و بیشتر بصورت انتشاری و رگه- رگ چهای (کالکوپیریت، مولیبدنیت، پیریت و مگنتیت) رخ داده است. این کانی سازی توسط انباشته های برون زاد هماتیت، گوتیت، مالاکیت و آزوریت در بخش سطحی کانسار پوشیده شده است .

کمربند فلززایی اهر- ارسباران، شله بران، دگرسانی، کانی سازی درون زاد، رگه- رگچه