علیرضا تایوغ - دکتری رشته ادبیات و استاد دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید رجایی ارومیه. ارومیه. ایران.
امین محمدجانی - دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید رجایی ارومیه. ارومیه. ایران.
امیرحسین آزادیخواه - دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید رجایی ارومیه. ارومیه. ایران.
رضا قدری - دانشجوی کارشناسی آموزش الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید رجایی ارومیه. ارومیه. ایران.

در روانشناسی معاصر، مفهوم رابطه بین دین و روانشناسی یکی از موضوعات پرطرفدار است . این نگاه تحلیلی بر رابطه دین وروانشناسی بر اساس دو جنبه اصلی اندیشیده شود:می اولا، تاثیر دین بر روان انسان و دوما تاثیر روانشناسی بر فهم و ادراکدین . از منظر اول، دین به عنوان یک سیستم اعتقادی و خود شناختی ، تاثیر گذار بر شخصیت و رفتار انسانها است . اعتقاداتدینی می توانند افراد را به روشهای خاصی از ارزشها و اخلاقیات هدایت کرده و بر طبق آنها در رفتار خود عمل کنند.همچنین ، دین می تواند به عنوان یک منبع اعتماد و امید برای انسانها عمل کند و به آنها کمک کند تا با مشکلات و نوازشهای زندگی بهتر کنار بیایند.ودر زمینه دوم، روانشناسی نیز می تواند به فهم بهتر از اعتقادات دینی و رویکردهای دینی به زندگی کمک کند. به عنوان مثال، برخی اصول و ارزشهای دینی ممکن است با اصول و تئوری های روانشناختی در تعارض یا هم خوانی باشند. از طرفی ، روانشناسی ممکن است به فهم بهتر از افراد دینی و عملکرد آنها در جامعه کمک کند. به طور کلی ، بررسی و تحلیل رابطه دین و روانشناسی به دست آوردن نگرش بیشتر و عمیق تری نسبت به فرهنگ و معتقدات مختلف در جوامع مختلف کمک می کند. همچنین ، این بررسی می تواند به بهبود تعاملات بین فرهنگی و اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی انسانهاکمک کند.

الوهیت ، دین ، روانشناسی ، نقش دین