امیر ارتانی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوی، استان آذربایجان غربی، ایران
سهیلا اروجلو - کارشناسی شیمی محض، دانشگاه پیام نور، واحد خوی، استان آذربایجان غربی، ایران

امروزه به علت تغییرات بسیار زیادی که در عرصه ی آموزش و پرورش بوجود آمده است نمیشود تنها معیار سنجش دانش آموزان را با نمره ی نهایی در نظر گرفت بنابراین میزان سنجش داش اموزان ارزشیابی کل طول سال میباشد. یعنی بر اساس نوع فعالیت دانش اموزان در طول سال مورد بررسی قرار میگیرد نه فقط صرفا یک نمره ی نهایی. به این روش اصطلاحا ارزشیابی تکوینی یا مستمر میگویند. در گذشته تنها معیار سنجش سطح علمی دانش آموزان نمره نهایی بود و هیچ راهکار دیگری برای سنجش میزان سطح موفقیت دانش اموزان وجود نداشت. به همین دلیل برای رفع این مشکل مسئله ی ارزشیابی تکوینی مطرح شد تا سطح پیشرفت دانش اموزان بر اساس فعالیت آن ها در طول سال در نظر گرفته شود . پس اگر بخواهیم تعریف دقیقی از ارزشیابی تکوینی ارائه دهیم باید گفت: ارزشیابی تکوینی در واقع نتیجه تلاش و فعالیت دانش اموز در طول نه ماه است که تکامل بخش سنجش تراکمی به حساب می آید. به طور کلی ارزشیابی مستمر در فرآیند آموزش نقش مهمی ایفا می کند و در هر مرحله معلم باید آموزش را از جایی شروع کند که دانش آموزان از نظر مهارت، نگرش و دانش در آن جا قرار دارند.این نوع ارزشیابی بازخورد مناسبی به معلم می دهد تا بتواند فعالیت هایی طراحی کند که با دانش، نگرش و مهارت های شاگردان متناسب باشد.به طور طبیعی عملکرد دانش آموزان در فعالیت های گوناگون یکسان نیست به این دلیل معلم باید به طور منظم دانش آموزان را در فعالیت های گوناگون زیر نظر بگیرد تا عواملی را که مانع پیشرفت آنان است شناسایی کند.معلم خود در یک فرآیند تجربه اندوزی قرار می گیرد و از این طریق می تواند علایق دانش آموزان را شناسایی کند و از طریق ارزشیابی متناوبی که انجام می دهد و یادداشت هایی که بر می دارد اطلاعات کافی برای سنجش یک دانش آموز را جمع آوری کند.ارزشیابی مستمر به هیچ وجه نباید به رتبه بندی و دسته بندی دانش آموزان بینجامد.

آموزش، ارزشیابی مستمر، عملکرد، دانش آموزان