مریم مهدیانی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات عربی دانشگاه پیام نور نورآباد

دعای صباح، دعایی منقول از امیر المومنین (ع) است که حضرت (ع) از رهگذر آن بلندترین مضامین حکمی، عرفانی و کلامی در قالب الفاظ و عبارات فاخر و انواع صنایع لفظی و معنوی و فنون بلاغی ریخته و بدان اعتباری سترگ بخشیده است.ما در این اثر ارزشمند با مجموعه ای از تصاویر بی نظیر روبرو هستیم که حضرت (ع) به کمک آنها عادات احساسی و ادراکی مخاطب را برهم زده و در خلق تصاویر بکر با عدول از زبان هنجار به نوعی آشنایی زدایی آگاهانه ی هنری دست یافته است .این نوشتار بر آن است به شیوه ی توصیفی- تحلیلی، تصاویر این اثر گرانسنگ را که در قالب تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه نمود یافته است و از ویژگی آشنایی زدایی برخوردارند را کشف نموده و با اشاره به جنبه زیبایی شناختی و نو آوری، آنها را از منظر آشنایی زدایی معنایی (تصویری) مورد واکاوی قرار دهد .

امام علی(ع)، دعای صباح، آشنایی زدایی، تصویر هنری