محمد محمدی - ۱-کارشناسی ارشد، ادبیات فارسی، کردستان، بانه
شیما حسین پناهی - ۲-کارشناسی، روانشناسی، تهران، منطقه ۱۹
روح اله کوهکن - ۳-کارشناسی، آموزش ابتدایی، سیستان و بلوچستان، زابل
جواد علیصوفی - ۴-کارشناسی، زیست شناسی، سیستان و بلوچستان، هیرمند

اصطلاح یادگیری سیار در چوامع مختلف معانی متفاوتی دارد. اگر چه، یادگیری سیار اغلب با یادگیری الکترونیک و آموزش از راه دور مرتبط فرض می شود؛ اما یادگیری سیار از لحاظ تاکید و توجه بر زمینه ای که یادگیری در آن اتفاق می افتد و وسایلی سیاری که یادگیری را محقق می کنند با آنها متفاوت است. یک تعریف از یادگیری سیار این می باشد که: یادگیری سیار محدودیت های مکانی یادگیری را از طریق امکان استفاده از وسایل قابل حمل و نقل عمومی کاهش می دهد. پیشرفت در ابداع تکنولوژی های ارتباطاتی بی سیم برای متخصصان تعلیم و تربیت این قابلیت را فرآهم آورده است که روش های آموزشی جدیدی را از این طریق ایجاد نمایند. به کمک تکنولوژی های ارتباطاتی بی سیم، فعالیت های آموزشی می تواند به صورت سیار، همه زمانه و همه مکانه انجام پذیرد. گرایش به سمت استفاده از رسانه های آموزشی که از قابلیت حمل و نقل بیشتری برخوردارند و می توانند در آموزش های انفرادی مورد استفاده قرار بگیرند، سبب شده است یادگیری برای یادگیرندگان مهیج تر جلوه کند. تلاش متولیان یادگیری سیار آن است ،که نتایج تحقیقات تکنولوژیکی و تحقیقات آموزشی را در این نوع یادگیری، در یکدیگر تلفیق نمایند.تکنولوژی های متعدد و متفاوتی می تواند در یادگیری سیار مورد استفاده قرار گیرد که شامل ابزارها و رسانه های متعددی می گردد.در این پژوهش به بررسی نقش اهمیت تکنولوژی و فناوری های نوین در یادگیری سیار پرداخته می شود.

یادگیری سیار، فناوری، یادگیرنده، محیط یادگیر، پیشرفت