بررسی رابطه بین اضطراب و پیشرفت تحصیلی دانش‫آموزان ‬‬ دختر متوسطه اول شهرستان عسلویه

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین اضطراب و پیشرفت تحصیلی دانش‫آموزان دختر متوسطه اول شهرستان عسلویه می‫باشد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ۱۰۸۵ نفر از دانش‫آموزان دختر متوسطه اول شهرستان عسلویه می‫باشد در این پژوهش از روش نمونه‫گیری تصادفی ساده برای تعیین نمونه مورد نظر استفاده گردید که که با استفاده از روش کوکران و جدول مورگان ۲۸۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیده است. ابزار پژوهش در این تحقیق شامل مقیاس اضطراب و پرسشنامه استاندارد پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۴) می باشد. روایی پرسشنامه‫ها بر مبنای دیدگاه خبرگان و پایایی آن نیز بر اساس آزمون آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت و بترتیب ۰. ۸۳۲ و ۰. ۸۹۷ مورد ارزیابی و محاسبه گردید که بیانگر پایایی مطلوب پرسشنامه تحقیق می‫باشد. در این پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون فریدمن جهت تحلیل فرضیات پژوهش استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد بین اضطراب و خرده مقیاس‫های آن (احساس گناه، تنش ارگی، ناایمنی پارانوئید، روان رنجوری و عدم انسجام خود) و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی و معناداری وجود دارد. یعنی با افزایش مقیاس‫های اضطراب، پیشرفت تحصیلی کاهش می یابد. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

Keywords:

اضطراب , احساس گناه , تنش ارگی , ناایمنی پارانوئید , پیشرفت تحصیلی. ‬‬‬‬