آرزو جعفرنژاد - .
ریحانه درودی - .

هدف اصلی این پژوهش آسیب‫شناسی آموزش‫وپرورش با تاکید بر اختلالات رفتاری و یادگیری بود و نتایج این مطالعه مشخص نمود که اهداف ترسیم شده برای آموزش‫وپرورش (آنچه قصد شده) با نتیجه و خروجی آن (آنچه اجرا شده) فاصله بسیاری وجود دارد وآموزش‫وپرورش توانائی پاسخگویی به نیازهای نسل حاضر را ندارد. . در این پژوهش که به شیوه کتابخانه‫ای و مصاحبه و تبادل نظر با دبیران، کارشناسان و سرگروهای آموزشی دروس مختلف تهیه گردیده سعی شده باتوجه به ضعف آموزش‫وپرورش خصوصا دوره متوسطه آسیب‫های وارده ناشی از نقایص تاریخی وسنتی و آسیب‫های برآمده از پدیده جهانی شدن که مبین این واقعیت است که مدارس کشور جوشش حقیقی، علمی، تحقیقی لازم، شادابیهای انسانی و روابط دوستانه و صمیمانه بین معلمان و دانش‫آموزان را ندارد و تنها با گذراندن تعالیم بی‫روح روزمره با موارد از پیش تعیین شده بسنده کرده است. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬در این فضا تحرک کافی درجهت اهمیت قایل شدن به تربیت، تعلیم خلاقیت، هنر، مثبت اندیشی، مثبت زیستی، فراگیری مهارت و بسیاری عناصر لازم برای زندگی موثر و سازنده ندارد و این باعث ایجاد مدارس و کلاس‫های "مستتر و غیررسمی" شده است. که ضرورت باز تعریف کارکرد عناصر مختلف (معلم، دانش‫آموز، محتوای آموزشی، مدرسه و. . .) و فرایند یاددهی – یادگیری را ضروری نمایدکه به شرح متن مقاله خواهد آمد بنابرابن برای رسیدن به چشم‫انداز ۱۴۰۴ و رسیدن به توسعه و نوآوری نیاز به دستیابی به فکر خلاق و برای عبور از چالش‫های پیش رو نیاز به تفکر انتقادی و برای ایفای نقش شهروند جهانی نیاز به فراگیری مهارت می‫باشد. ‬‬‬‬‬

آسیب‫های عنصری و فرایندی، اختلالات رفتاری و یادگیری، رویکرد تحولی