فروغ کاظمی - گروه زبانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه ازاد اسلامی

در مقاله[۱] حاضر با تمرکز  بر سبک­های گفتاری متداول زنان و مردان، به این نکته توجه می­شود که آیا می­توان مقوله­ای به نام زبان زنان متصور شد؟ برای انجام این کار ابتدا تحقیقات صورت گرفته و نتایج حاصل از آن مطرح و سپس با در نظر گرفتن چند ویژگی زبانی ضمن بررسی میزان قدرت در گفتار زنان و مردان به عنوان تفاوت مفروض، سعی شده است که مقوله جنسیت از دیدگاه تحول گفتمانی و رویکرد ساخت اجتماعی تعریف گردد. در نهایت با استناد به تناقض­ها و شواهد ارائه شده و با توجه به عدم وجود رابطه مستقیم بین صورت زبانی و نقش ارتباطی آن و مشخصا با در نظر گرفتن مفهوم جنسیت به عنوان گفتمان و یا مجموعه­ای از ساختارهای ایدئولوژیکی  به پرسش مطرح شده پاسخ داده می­شود.   ۲- این مقاله در تاریخ دوم خرداد ۱۳۸۹ در دانشکده زبان­های خارجی واحد تهران مرکزی توسط نگارنده به صورت سخنرانی ایراد گردید.

زبان, جنسیت, سبک گفتاری, تناقض