ارزیابی کارایی طرح تغذیه مصنوعی بر بهبود وضعیت آب زیرزمینی با مدل ریاضی (مطالعه موردی دشت فیرورق خوی در استان آذربایجان غربی)
عنوان مقاله: ارزیابی کارایی طرح تغذیه مصنوعی بر بهبود وضعیت آب زیرزمینی با مدل ریاضی (مطالعه موردی دشت فیرورق خوی در استان آذربایجان غربی)
شناسه ملی مقاله: JR_HYDTR-8-1_011
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_HYDTR-8-1_011
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم خدایاری - کارشناسی ارشد،مهندسی آب گرایش سازه های آبی،دانشگاه ارومیه
بهزاد حصاری - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه ، گروه مهندسی آب و پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه
حجت احمدی - استاد دانشگاه ارومیه
مریم محمدپور - مریم محمدپور، دکترای منابع آب، شرکت آب منطقه ای آذربایجان شرقی،
خلاصه مقاله:
مریم خدایاری - کارشناسی ارشد،مهندسی آب گرایش سازه های آبی،دانشگاه ارومیه
بهزاد حصاری - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه ، گروه مهندسی آب و پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه
حجت احمدی - استاد دانشگاه ارومیه
مریم محمدپور - مریم محمدپور، دکترای منابع آب، شرکت آب منطقه ای آذربایجان شرقی،
افزایش برداشت از آب های زیرزمینی به همراه کاهش نزولات جوی، موجب افت تراز آبخوان ها شده است. اجرای پروژه تغذیه مصنوعی در جبران کسری و تقویت آبخوان ها اهمیت زیادی دارد. بزرگ ترین پروژه تغذیه مصنوعی حوضچه ای شمالغرب کشور در منطقه فیرورق در دشت خوی در استان آذربایجان غربی اجرا شده است. در این پژوهش جهت بررسی تاثیرات این پروژه مهم در احیاء آبخوان خوی، تغییرات سطح آب زیرزمینی فیرورق با کد دستوری MODFLOW در نرم افزار GMS شبیهسازی شد. واسنجی مدل در حالت پایدار و ناپایدار به ترتیب در مهر و آبان سال ۱۳۹۰ تا شهریور ۱۳۹۱ انجام و صحتسنجی آن طی سال آبی ۱۳۹۱-۱۳۹۲ انجام شد. مقادیر شاخص های آماری ضریب تبیین و ضریب NRMS جهت ارزیابی مدل برای دوره صحتسنجی بهترتیب برابر ۹۹/۰ و ۸۳/۰ درصد به دست آمد؛ که بیانگر عملکرد قابل قبول مدل در این دوره است. همچنین نتایج آنالیز حساسیت نشان داد؛ بیشترین حساسیت مدل به پارامترهای هدایت هیدرولیکی و ضریب ذخیره آبخوان بود. جهت نشان دادن تاثیر تغییر شرایط مدیریتی حاکم بر منطقه، ۵ سناریو با اعمال تغییر در میزان حجم آبگیری و افزایش برداشت از چاههای بهرهبرداری در مدل اجرا شد. نتایج سناریوسازی حاکی از تاثیر مثبت تغذیه مصنوعی بر افزایش نسبی سطح آب زیرزمینی در پایین دست محل تغذیه در منطقه فیرورق بود. همچنین با افزایش حجم آبگیری، تراز آب زیرزمینی حدود ۵/۰ تا ۰۳/۱ متر افزایش پیدا کرد و عدم وجود تغذیه مصنوعی و افزایش بهرهبرداری بیرویه سبب افت ۶۷/۱ تا ۱۳/۳ متری سطح تراز آب زیرزمینی دشت خوی شد.
کلمات کلیدی: آبخوان فیرورق, تغذیه مصنوعی, دشت خوی, حوضچه های نفوذ, GMS, MODFLOW
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2029022/