مسعود باغبانی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه شهید مدنی آذربایجان،تبریز،یران
رامین حبیبی کلیبر - استاد روانشناسی تربیتی،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه شهید مدنی آذربایجان،تبریز،ایران
ابوالفضل فرید - دانشیار روانشناسی تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید مدنی آذربانجان، تبریز، ایران

هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تجربه زیسته ی معلمان مدارس چندپایه روستایی از عوامل پرخاشگری دانش آموزان ابتدایی انجام گرفت.مطالعه حاضر از نوع کیفی و مبتنی بر رویکرد پدیدار شناسی بود. روش: در این مطالعه ۲۰ معلم دوره ابتدایی ازمدارس چند پایه روستایی که در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تدریس بودند به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند.داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته گرداوری شد، وبرای تجزیه و تحلیل داده ها از روش پدیدارشناسی اسمیت استفاده شد؛که طی آن ۵ مضمون اصلی و ۲۷مضمون فرعی از داده ها استخراج گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد که در تعریف پرخاشگری،مصادیق رفتار پرخاشگری و علت های زمینه ساز پرخاشگری با پیشینه همسویی وجود دارد،اما در رابطه با عملکرد معلمان در برابر پرخاشگری نتایج متفاتی دیده شد؛ معلمان بنا بر سبک شخصی قوانینی که در کلاس دایر می کنند از روش های مختلفی در برابر با پرخاشگری ، ازجمله صحبت کردن و موعظه، عصبانیت و نشان دادن خشم، تنبیه بدنی،ارجاع به مدیر مدرسه،به کارگیری تکنیک های اصلاح رفتار،ارجاع به مشاور،فراخواندن والدین به مدرسه،یادآوری قوانین انظباطی و استفاده ازمکانیزم نمره دهی،ایجاد یک فضای صمیمی استفاده می کردند.

تجربه ی زیسته, پرخاشگری, دانش آموز