فاطمه داودی - کارشناس روانشناسی

تحقیق حاضر به روش توصیفی – تحلیلی و با بررسی منابع کتابخانه ای به بررسی روش های تدریس رایج در مدارس در نظام تعلیم و تربیت رسمی کشور پرداخته است. روش پژوهش بصورت مروری با مطالعه اسناد و متون موجود در این زمینه است. نتایج پژوهش های صورت گرفته بیانگر این است که برای یک معلم لازم است که بتواند یاد بدهد و جذاب آموزش دهد، و این مسئولیت را بیشتر می کند تا یک برنامه درسی برنامه ریزی کنند که واقعا به کار آید. برای ایجاد این تعامل روشهای متعددی وجود دارد که از میان آنها عناوین گوناگونی چون روش تدریس فعال، روش تدریس اکتشافی، نمایشی، کاوشگری، مشارکتی، حل مسئله، دیداری – شنیداری و...... می توان اشاره نمود. روش های تدریس در پیشرفت، ایجاد انگیزه، رضایت خاطر، پرورش شخصیت و رشد دانش آموزان نقش موثری دارند. دبیران فقط وظیفه ی انتقال واقعیت های علمی را ندارند، بلکه باید چگونه فکر کردن و چگونه یاد گرفتن را نیز به دانش آموزان آموزش دهند. آن ها تلاش می کنند تا با نقش دادن به دانش آموزان در فرایند آموزش علاوه بر تقویت مهارت های گوش دادن، گفتن، خواندن، نوشتن، استدلال، مقایسه، تطبیق، تجزیه و تحلیل، سازندگی و خلاقیت، محتوای درسی را نیز با توجه به این موضوعات در کلاس ارائه دهند.

روش های تدریس، مدارس، نظام تعلیم و تربیت، دانش آموز، معلم.