فائزه دریایی - استادیار، بخش تحقیقات گیاهان دارویی و محصوالت فرعی، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
سعید یوسف زاده - دانشیار، گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

پژوهش حاضر، به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ انجام شد. کرت های اصلی شامل دور آبیاری در سه سطح (۳، ۶ و ۹ روز) و کرت های فرعی شامل محلول پاشی بمباردیر در چهار سطح (شاهد، ۲، ۴ و ۶ میلی لیتر بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که در دور آبیاری ۳ و ۶ روز بیشترین و کمترین عملکرد ماده خشک در محلول پاشی کود در غلظت ۶ میلی لیتر بر لیتر و تیمار شاهد بدست آمد. عملکرد ماده خشک با افزایش فاصله آبیاری کاهش یافت. بیشترین درصد و عملکرد اسانس از کاربرد تیمار کودی با غلظت های ۴ و ۶ میلی لیتر بر لیتر در مقایسه با تیمار شاهد بدست آمد. با افزایش فاصله آبیاری، میزان و عملکرد اسانس کاهش یافت. در اسانس گیاه ۲۹ ترکیب شناسایی شد. بیشترین مقادیر ترکیبات اسانس شامل لینالول فرمات، ژرانیال و ژرانیل استات بود. فواصل آبیاری ۳ روز و محلول پاشی ۴ میلی لیتر بر لیتر بیشترین ترکیب فرمات لینالول را تولید کرد. میزان ژرانیال با افزایش فاصله آبیاری افزایش یافت و بیشترین مقدار آن (۹۲/%۱۰) در فاصله آبیاری ۶ روز و محلول پاشی ۶ میلی لیتر بر لیتر مشاهده شد. کمترین مقدار ژرانیل استات (۶۶/۲۹%) در فواصل آبیاری ۳ روز و عدم مصرف کود مشاهده شد. با افزایش فاصله آبیاری ) فواصل ۶ روز(، ترکیب ژرانیل استات بیشترین میزان (۹۹/۷۱ %) را تولید کرد.

اسید هیومیک, ژرانیال, عملکرد ماده خشک, عملکرد اسانس