آصف مهدوی اردکانی - جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران
فربد رزازی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
غلامرضا درخشان - دانشگاه علوم پزشکی تهران
علی مطیع نصرآبادی - دانشگاه شاهد

اسپیرومتری به عنوان یک روش اندازه گیری اولیه پارامترهای دخیل در تشخیص آسیب های ریوی، با اندازه گیری حجم هوای دم و بازدم، بیانگر نحوه پر و خالی شدن ریه می باشد. گرفتن نتیجه متناسب از اسپیرومتری به تجربه تکنسین آزمایگاه و همکاری بیمار بستگی زیادی دارد و معمولاً انتظار دقت بالا از آن نمی رود. هدف از این مقاله ارزیابی ماشینی دقت قابل حصول برای تشخیص ماشینی آسیبهای ریوی است. رویکرد این مقاله نیز پیاده سازی یک سیستم بازشناسی آسیبهای ریوی با استفاده از طبقه بندی کننده ماشین بردار پشتیبان (SVM) و بهینه سازی آن بوده است تا در این روند کیفیت قابل حصول ارزیابی شود. همچنین تفکی کنندگی پارامترهای مختلف حاصل از تست اسپیومتری با استفاده از معیارهای آماری بررسی شده است. سپس بر این اساس با استفاده از طبقه بندی کننده SVM سیستم خود را طراحی و پارامترهای سیستم بازشناسی را بهینه سازی کردیم. نتایج به دست آمده به روش ارزیابی Leave One Out نشان دهنده دقت طبقه بندی 87 درصد می باشد.

اسپیرومتری، تابع عملکرد ریه، آسیب ریوی، حجم ریه، تفکیک کنندگی