سمیرا حقیری - PhD Student, Department of Psychology, Zarand Branch, Islamic Azad University, Zarand, Iran
حمید مولایی - Assistant Professor, Department of Psychology, Zarand Branch, Islamic Azad University, Zarand, Iran
فرشید خسروپور - Assistant Professor, Department of Psychology, Zarand Branch, Islamic Azad University, Zarand, Iran

مقدمه: مادران نیاز به مهارت­های روان­شناختی مرتبط با فرزند­پروری برای کودکان دارند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر دل بستگی و درمان شناختی- رفتاری بر سبک رابطه دل­بستگی و کیفیت مراقبت مادرانه در مادران دارای فرزند پیش دبستانی یا دبستانی بود. روش: پژوهش نیمه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون و پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل مادران مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. به روش نمونه­گیری در دسترس ۶۰  نفر مادر انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (درمان مبتنی بر دل بستگی و درمان شناختی-رفتاری) و یک گروه گواه جایگزین شدند (هرگروه ۲۰ نفر). مشارکت کنندگان با فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش­نامه­های: روابط میانی دل­بستگی (KCAQ) هالپرن (۲۰۰۶) و کیفیت مراقبت مادرانه قربانی(۱۳۹۰) مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون­های آماری تحلیل کوواریانس با بسته آماری SPSS-۲۶  استفاده شد. نتایج : نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با وجود عدم تفاوت معناداری بین دو روش درمانی (۰/۱۶۶p). از میان دو مداخله ذکر شده فقط درمان مبتنی بر دل­بستگی منجر به بهبود کیفیت مراقبت مادرانه شد (۰/۰۰۱>p). نتیجه ­گیری: درمان مبتنی بر دل بستگی و درمان شناختی- رفتاری روش­های مناسب در بهبود سبک روابطه دل­بستگی و  درمان مبتنی بر دل­بستگی روش مناسبی در به بهبود کیفیت مراقبت مادرانه هستند. با توجه به اقتضای شرایط از درمان­های مطرح شده  می­توان استفاده کرد.

Attachment-based therapy, Cognitive Behavioral Therapy, Maternal Care Gift, Mother-Child Relations, Childhood, درمان مبتنی بر دلبستگی, درمان شناختی رفتاری, سبک رابطه دل بستگی, کیفیت مراقبت مادرانه, کودک