تبیین مدل مفهومی آموزش معماری بر پایه شایستگی حرفه ای دانش آموختگان

اغلب فارغ التحصیلانی که وارد بازار کار و حرفه های معماری شده اند نتوانسته اند آن انتظارات و نیازهای جامعه مخاطب خود را پاسخ گو باشند و در این میان به نظر می رسد که دلیل اصلی این مهم را باید در کیفیت آموزش معماری در مراکز و موسسات آموزشی جستجو کرد. بزرگ ترین هدف آموزش معماری آماده کردن دانشجویان برای ورود به حرفه است و یافتن شیوه درست آموزش می تواند مهم ترین نقش را در شایستگی حرفه ای تحقق بخشد. رابطه میان کیفیت آموزش و شایستگی حرفه ای مقوله ای است که همواره از دغدغه های نظریه پردازان و کارشناسان حوزه معماری است. این پژوهش با هدف تدوین الگوهای شایستگی حرفه ای فارغ التحصیلان معماری بر اساس نتایج حاصل از مصاحبه با خبرگان و استادان معماری برای ورود به حرفه معماری انجام شده است. روش تحقیق از منظر شناخت شناسی بر پارادایم تفسیرگرایی متکی و از نوع کیفی است. راهبرد انتخابی نظریه زمینه ای داده بنیاد و تحلیل داده ها بر اساس روش کدگذاری سیستماتیک استراوس و کوربین در نرم افزار «مکس کیودای ۲۰۲۰» انجام شده است. نتایج نشان می دهد که شرایط اولیه و بسترساز به منظور رسیدن به شایستگی حرفه ای دانشجویان معماری مستلزم اصلاح چارت آموزشی، اصلاح سیستم پذیرش، و دسته بندی هدفمند دانشجویان معماری است. همچنین شرایط مداخله گر در ارتباط با نقش آموزش در شایستگی حرفه ای شامل کیفیت آموزش استادان و توقعات از فارغ التحصیلان معماری است و درنهایت شرایط زمینه ای شامل انطباق آموزش معماری و بازار کار و بهبود شخصیت معمارانه دانشجویان موجب پیامد اصلی تحقیق، که آماده کردن فارغ التحصیلان معماری برای ورود به بازار کار است، خواهد شد.

Keywords:

آموزش معماری , شایستگی حرفه ای , الگوی شایستگی حرفه ای , فارغ التحصیل معماری