Faraz Sakhaeyan - گروه اکتشاف، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
Sayyed Mohammad Abtahi Forooshani - گروه اکتشاف، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
Hamzeh Sadeghisorkhani - گروه اکتشاف، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
Younes Ghasemipour - گروه اکتشاف، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.

نیاز روز افزون صنایع فولاد سازی به کانه آهن و کاهش عیار و تناژ معادن فعال بزرگ موجود، انگیزه اکتشاف کانسارهای آهن کوچک مقیاس و یا پنهان را افزایش داده است. پژوهش حاضر به پی جویی یکی از این کانسار در واقع در استان یزد پرداخته است. در این راستا، قدم اول انجام دورسنجی با تولید ترکیب های رنگی کاذب و نسبت های باندی تصاویر ماهواره استر و لندست ۸ بود. این روش ها حضور اکسید های آهن فرو و فریک و دگرسانی های محل کانسار آهن مرور را آشکار ساختند. همچنین محاسبه سیگنال تحلیلی داده های مغناطیسی محدوده، مرزهای بی هنجاری های مغناطیسی را مشخص کرد. این مراحل نشان داد که همبستگی فضایی معناداری بین اکسیدآهن فرو و بی هنجاریهای مغناطیسی وجود دارد. افزون بر این، نتایج روش های واهمامیخت اویلر و طیف توان نشان داد که منابع مغناطیسی در عمق حدود ۶۵ متر واقع شده اند. بعدا از عمق تخمین زده شده برای تعریف وزن دهی عمقی در یک وارون سازی سه بعدی داده های مغناطیسی استفاده شد. این وارون سازی، مدلی سه بعدی از شکل توزیع خودپذیری مغناطیسی در عمق را ارائه کرد. بر اساس مدل تخمین زده شده، مناطق دارای بزرگ ترین خودپذیری مغناطیسی با محل های عیاربالای آهن در طول چاه های اکتشافی مطابقت دارند. این مقایسه همچنین نشان داد که زون های با خودپذیری مغناطیسی بالا غالبا در عمق ۵۰ تا ۱۰۰ متری قرار گرفته اند.

دورسنجی, مغناطیس سنجی, وارون سازی سه بعدی, خودپذیری مغناطیسی, کانسار آهن